ងីន វ៉ន៖ សកម្មភាពបំផ្លាញសម្ភារអង្គការ និងបំផុសឲ្យនារីរត់ចេញពីអង្គភាព
ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន៣១ទំព័រជារបស់ ងីន វ៉ន។ តាមរយៈចម្លើយសារភាព(J០០០៧៩) បង្ហាញអំពីសកម្មភាព វ៉ន ចូលបម្រើក្នុងជួរបដិវត្តន៍ទទួលបានការអប់រំពីឈ្មោះ សារឿន និងណាត ហើយឈ្មោះ ផល និងសោម បញ្ចូល ជា សេ អ៊ី អា។ ក្នុងការចូលបម្រើបដិវត្តន៍នេះ វ៉ន បានធ្វើសកម្មភាពបំផុសឲ្យនារីខ្លាចតំបន់ខ្សែត្រៀម និងបំផ្លាញសម្ភារអង្គការបដិវត្តន៍។
ងីន វ៉ន[1] ភេទស្រី អាយុ២៩ឆ្នាំ រៀបការរួចហើយ ជាមួយបុរសឈ្មោះ សីម មឿន។ វ៉ន មានស្រុកកំណើតនៅភូមិទុល ឃុំមានជ័យ ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត។ តាំងពីដឹងក្ដីមក វ៉ន រស់នៅជាមួយឪពុកម្ដាយ និងប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការ។
នៅឆ្នាំ១៩៧០ វ៉ន បានចូលបម្រើក្នុងជួរកងទ័ព បានរយៈពេល១ឆ្នាំ វ៉ន និងឪពុកម្ដាយ ក៏រត់ទៅរស់នៅភូមិព្រៃខ្មៅ ឃុំស្រែក្នុង ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត ជាមួយឈ្មោះ សារឿន មានតួនាទីលេខាកងពល៨០១។ នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧២ វ៉ន បានចូលបម្រើបដិវត្តន៍ តាមរយៈឈ្មោះ សារឿន។ រយៈពេល១ឆ្នាំក្រោយមក វ៉ន ក៏ទទួលបានការអប់រំពីឈ្មោះ ណាត និង រ៉ន ដោយអប់រំបំផុសពីមុខមាត់ បុណ្យសក្ដិ និងបង្ហាញពីការលំបាករបស់នារីទៅថ្ងៃអនាគត។ តាមរយៈឈ្មោះ ណាត ក៏អប់រំបន្ថែម ឲ្យមានការតស៊ូ នៅពេលកើតមានសង្ត្រាម។ នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៣ ឈ្មោះ ផល និងសោម បានបញ្ចូល វ៉ន ជា សេ អ៊ី អា នៅទន្លេបាទី ស្រុក៥៦ តំបន់៣៣ ខេត្តតាកែវ។[2] នៅក្នុងកម្មវិធីនេះ រួមមានការប្រកាសហេតុ ការគោរពទង់ ការឧទ្ទេសនាម និងការលើកឡើងពីចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ក្នុងនោះមានការទទួលស្គាល់ និងការប្រគល់ភារកិច្ច សេ អ៊ី អា។ ចុងបញ្ចប់នៃកម្មវិធី គឺការគោរពទង់។ តួនាទី សេ អ៊ី អា ត្រូវបង្កប់ស៊ីរូងផ្ទៃក្នុងបក្ស បំផ្លាញផលប្រយោជន៍របស់បក្ស និងកសាងកម្លាំង សេ អ៊ី អា។ បន្ទាប់ពីកម្មវិធីចប់ សោម បានឧទ្ទេសនាម វ៉ន ឲ្យស្គាល់ខ្សែរយៈចំនួន៧នាក់។ តាមរយៈ ឈ្មោះ សោម ក៏ចាត់តាំង វ៉ន ឲ្យទាក់ទងជាមួយឈ្មោះ សុន នៅទន្លេបាទី ហើយរាយការណ៍ពីកម្លាំងបក្សដែលបានត្រូវរបួស និងបំផុសឲ្យនារី ខ្លាចតំបន់ខ្សែត្រៀម។
នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៤ ឈ្មោះ សោម បានហៅ វ៉ន និង អាន ទៅជួបនៅទន្លេបាទី ដើម្បីដាក់ផែនការ ឲ្យជញ្ជូនគ្រាប់ចំនួន៣ឡាំង យកទៅបំផ្លាញចោលក្នុងទឹក ហើយថែមទាំងបំផុសឲ្យនារីឈ្មោះ មឿន រត់ទៅនៅផ្ទះទៀត។ ក្នុងពេលនោះ វ៉ន បានស្គាល់ខ្សែចំនួន៣នាក់ ដែលជាខ្សែរបស់ មុត និងបានបំផ្លាញគ្រាប់៦០មីលីម៉ែត្រ ចំនួន១០គ្រាប់។ លុះពេលបន្ទាប់ សោម ក៏ហៅ វ៉ន និងឈ្មោះ ម៉ៅ ទៅជួបនៅព្រែករុន និងបានចាត់តាំងកម្លាំងចំនួន៦នាក់ ឲ្យជញ្ជូនគ្រាប់មកទុកនៅនឹងកន្លែងឈ្មោះ សោម នៅរការខ្ពស់។ ពេលនោះ សោម បានបញ្ជា វ៉ន និងម៉ៅ ឲ្យយកគ្រាប់ អាអ៊ា១៥ ចំនួន១០ធុងទៅបោះចោលក្នុងទឹកទន្លេ។ ក្រោយមក អង្គការក៏ចាត់តាំង វ៉ន ឲ្យមករៀនបច្ចេកទេសយោធានៅភូមិព្រែករុន វ៉ន ក៏ត្រូវរបួស ហើយបានទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យម១១៣ ភូមិភាគពិសេស។ នៅខែមេសា ក្នុងឆ្នាំដដែល សោម បានទៅជួបជាមួយ វ៉ន នៅមន្ទីរពេទ្យ ហើយណែនាំ បំផុសឲ្យអ្នកជំងឺ វាយប្រហារនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ។ ជាងនេះទៅទៀត សោម ក៏បានណែនាំ វ៉ន ឲ្យស្គាល់ជាមួយកម្លាំងក្បត់ចំនួន៤នាក់ ជាកម្លាំងរបស់នារី អាយ និងនារី ហំ ប្រគល់ ឲ្យ វ៉ន ជាអ្នកគ្រប់គ្រង។ បន្ទាប់មក សោម ក៏ចាត់តាំង វ៉ន ឲ្យធ្វើដំណើរទៅកាន់ផ្លូវជាតិលេខ៥ ដើម្បីទាក់ទងជាមួយឈ្មោះ កែវ សារឿន និង ស៊ន សំអុល។ ក្នុងពេលនោះ ក៏ធ្វើសកម្មភាពបំផុសនារីឲ្យរត់ចោលសមរភូមិចំនួន៦០នាក់។ នៅខែមិថុនា ឆ្នាំដដែល តាមរយៈឈ្មោះ ស៊ន បានចាត់តាំង វ៉ន និងខ្សែចំនួន៤នាក់ ទៅប្រជុំដាក់ផែនការ បំផ្លាញអាវុធ និងបោកគ្រាប់បែកកម្ទេច ថែមទាំងបំផុសនារីឲ្យខ្លាចនៅតាមតំបន់ខ្សែត្រៀមទៀត។ មួយរយៈពេលក្រោយមក វ៉ន និងខ្សែចំនួន៤នាក់ បានបំផ្លាញអាវុធឌូសេកចំនួន១ដើម រួមទាំងគ្រាប់ចំនួន៤ធុង និងអប់រំកម្លាំងបានចំនួន៣នាក់។ វ៉ន អប់រំខ្លឹមសារ បំផុសពីមុខមាត់បុណ្យសក្ដិ និងប្រឆាំងរបបសមូហភាព។ អ្នកទាំងបី ក៏យល់ស្របតាម។ នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៤ វ៉ន បានត្រឡប់មកពីផ្លូវជាតិលេខ៥វិញ សោម ក៏ដាក់ផែនការ ឲ្យកសាងកម្លាំងបន្ថែម និងបន្តសកម្មភាពតាមផែនការចាស់ដដែល។ បន្ទាប់មក វ៉ន និងកម្លាំងចំនួន២នាក់ បានដឹកនាំទ័ពទៅជាន់បំផ្លាញស្រូវអង្គភាព។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា ថែមទាំងកសាងកម្លាំងបានចំនួន៥នាក់ អប់រំបំផុសពីអនាគតរបស់នារីគ្មានសិទ្ធិសេរីភាព។ នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៤ សោម និង ម៉ៅ បានហៅ វ៉ន ទៅជួបនៅបន្ទាយត្រាវ ។ ក្នុងពេលនោះ ក៏បញ្ចូលមនុស្សចំនួន៤នាក់ជាសមាជិក សេ អ៊ី អា ដោយឈ្មោះ ម៉ៅ ជាអ្នកឧទ្ទេសនាម ឈ្មោះ សោម ជាអ្នកទទួលស្គាល់។ អ្នកទាំង៤នាក់ មានតួនាទី ដឹកជញ្ជូនគ្រាប់យកទៅបំផ្លាញ និងសែងអ្នករបួស ធ្វើឲ្យដួល រហូតឈានដល់ស្លាប់។ ក្រោយមក វ៉ន និងខ្សែទាំង៤នោះ បានយកមីនរថក្រោះចំនួន៥គ្រាប់ រួមទាំងគ្រាប់បែកចំនួន២០គ្រាប់ទៅបោះចោលក្នុងទឹកស្ពាននៅកំពង់ដង្កោរ ហើយយកអង្រឹងចំនួន១០ទៅដុតចោលនៅព្រែកស្លែង។
នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៥ អង្គភាពបានផ្លាស់ វ៉ន មកនៅផ្លូវលេខ២១ នៅភូមិព្រែករុន។ វ៉ន ក៏បានជំរុញឲ្យនារីចំនួន២នាក់ និងយុវជនចំនួន១នាក់ សែងអ្នករបួស ធ្វើឲ្យនារី១នាក់ ឈ្មោះ ទៀង វ៉ាត បានធ្លាក់ស្លាប់ និងយុវជន១នាក់ ឈ្មោះ ចាន់ របួសធ្ងន់ធ្ងរនៅស្ពានព្រែកថី។ លើសពីនេះទៅទៀត ថែមទាំងបោះចោលគ្រាប់១០៥ មីលីម៉ែត្រ ចំនួន២គ្រាប់ចូលក្នុងបឹង។ ស្របពេលជាមួយគ្នា វ៉ន បានយកមីនរថក្រោះចំនួន៥គ្រាប់ ទៅបោះចោលក្នុងទឹកទន្លេ។ នៅខែមីនា ក្នុងឆ្នាំដដែល វ៉ន បានដឹកនាំទ័ពទៅប្រមូលគ្រាប់នៅតាមសមរភូមិ ទូរលេខ១២ ធ្វើឲ្យនារីចំនួន១នាក់ត្រូវរបួសជាទម្ងន់ និង១នាក់ទៀតបានស្លាប់នៅនឹងកន្លែង។ នៅខែ មេសា ក្នុងឆ្នាំដដែល វ៉ន ត្រូវបានអង្គការចាត់តាំងឲ្យមករៀននៅភ្នំពេញ។
ក្រោយថ្ងៃ១៧ មេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ អង្គភាពបានបញ្ជូន វ៉ន ឲ្យមកនៅជិតពេទ្យ១៧ មេសា។ ឈ្មោះ សោម ក៏បានណែនាំ វ៉ន និងមនុស្ស៣នាក់ទៀត ឲ្យចាំស្ទាក់បាញ់អង្គការឈ្មោះ ប៉ុល ពត និង នួន ជា។ ជាពិសេសត្រូវបំផ្លាញផ្ទះនៅតាមមុខសញ្ញានៅម្ដុំទួលទំពូង។ មួយវិញទៀត ត្រូវបំផុសឲ្យនារី រត់ទៅផ្ទះ និងបំផ្លាញសម្ភារពេទ្យ១៧។ តាមផែនការខាងលើ វ៉ន បានប្រមូលគ្រាប់ចំនួន៨០ឡាំង និងវាយបំបាក់ម៉ាស៊ីនថតជំងឺចំនួនមួយគ្រឿងទៀត។ នៅខែមិថុនា ក្នុងឆ្នាំដដែលនេះ ឈ្មោះ សោម បានហៅ វ៉ន និងមនុស្ស៣នាក់ ទៅណែនាំដាក់ផែនការនៅចំការដូង។ ការដាក់ផែនការនេះ ត្រូវយកអាវុធ១០៥ មីលីម៉ែត្រ បញ្ជូលមកទុកនៅកន្លែងស៊ុន ហេង។ ក្រោយមក វ៉ន និងមនុស្សចំនួន៤នាក់ បានប្រមូលស្រូវចំនួន១០០បាវ និងម៉ាស៊ីនដេរចំនួន៣គ្រឿងមកប្រគល់ឲ្យឈ្មោះ សោម។ ជាងនេះទៅទៀត ក៏បានវាយបំផ្លាញមាស៊ីន ក្រឡឹងក្បាច់ចានចំនួនមួយកន្លែង និងបំផ្លាញចានចំនួនមួយឃ្លាំង ឆ្នាំងចំនួនមួយឃ្លាំង និងលាក់ម៉ាស៊ីនដេរចំនួន២០០គ្រឿង ប្រគល់ទៅឲ្យឈ្មោះ សោម។ សកម្មភាពបន្ទាប់ វ៉ន អប់រំកម្លាំងបានចំនួន៣នាក់ ក៏ចាត់តាំងឲ្យធ្វើសកម្មភាពលួចយកខោអាវ នឹងប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍។ នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៥ តាមការចាត់តាំងពី ម៉ៅ ឲ្យ វ៉ន ទាក់ទងជាមួយឈ្មោះ តូនីម ហើយរួមគ្នា បំផ្លាញផលស្រូវ តាមរយៈបង្ហូរទឹកចេញពីស្រែ និងស្ទូងឲ្យបត់គល់ស្រូវ។ ចូលមកដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំដដែល អង្គការ ក៏ចាត់តាំង វ៉ន ឲ្យទៅនៅកងពល៨០១ ឲ្យទាក់ទងជាមួយឈ្មោះ កែវ សារឿន និង ស៊ន ក៏ប្រជុំដាក់ផែនការកសាងកម្លាំង និងបំផ្លាញគ្រាប់នៅកងពល៨០១។
នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៦ វ៉ន បានទាក់ទងជាមួយ ឈ្មោះ សារីម នៅមន្ទីរពេទ្យ ក្នុងគោលបំណងបំផ្លាញថ្នាំពេទ្យ និងបំផុសអ្នកជំងឺឲ្យកើតមានទំនាស់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ។ ក្នុងពេលនោះឈ្មោះ សារឿន ក៏ណែនាំ វ៉ន ឲ្យពង្រឹងផែនការចាស់ឡើងវិញ។ តាមផែនការនេះ វ៉ន បានដុតផ្ទះចំនួន១ខ្នង និងអប់រំនារីបានចំនួន១នាក់។ នៅខែមិថុនា ក្នុងឆ្នាំដដែល វ៉ន បានទាក់ទងកម្លាំងចំនួន៥នាក់ រួមគ្នាធ្វើសកម្មភាពលើកភ្លឺស្រែ រហូតចូលដល់ដីប្រជាជនចំនួន១ហិកតា នាំឲ្យប្រជាជន និងកងទ័ពមានទំនាស់ជាមួយគ្នា។ ស្របពេលជាមួយគ្នា ក៏យកស្មៅដាក់បញ្ចូលក្នុងស្រែ ធ្វើឲ្យស្រូវស្អកខូចខាតចំនួន២៥ហិចតា ថែមទាំងបោះចោលចប របស់អង្គភាពចំនួន១០ចបទៀត។ នៅខែកញ្ញា ក្នុងឆ្នាំដដែល វ៉ន ក៏ជួបជាមួយប្ដី។ សកម្មភាពបន្ទាប់ វ៉ន អប់រំកម្លាំងបានចំនួន១នាក់ ឈ្មោះ ទុយ ហឿន មានតួនាទីអនុកងហា អនុសេនាធំ៤៣ វរសេនាតូច៨០៤ កងពល៨០១។ បន្ទាប់ពី ទទួលបានការអប់រំរួច ឈ្មោះ ទុយ ហឿន បានបំផ្លាញអង្ករ ប្រហុក អំបិល ចប កាំបិត និងបង្ក ទំនាស់ក្នុងអង្គភាព។ ក្រោយមក វ៉ន បានចោទទៅលើ ឈ្មោះ ណាត ថាឈឺសតិអារម្មណ៍ ទុកចោលពុំបានបញ្ជូនទៅព្យាបាលរហូតដល់ស្លាប់។
នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៧ បក្សបានចាត់តាំង វ៉ន ឲ្យចុះត្រួតពិនិត្យមើលប្រវត្តិរូបនារីនៅក្នុងតំបន់១៣ ភូមិភាគនិរតី ខេត្តកំពត។ [3] បន្ទាប់មក វ៉ន ក៏ទទួលផែនការពីឈ្មោះ សោម ឲ្យធ្វើសកម្មភាពវាយប្រហារនៅតាមបណ្ដាស្រុកមួយចំនួនរួមមាន ស្រុកកោះអណ្ដែត ស្រុកទ្រាំង ស្រុកអង្គជ័យ និងស្រុកត្រាំកក់។ ថែមទាំងបង្ហាញពីចំនួនកងទ័ព ដែលបានស្លាប់ដោយសារជំងឺគ្រុនចាញ់ស្លាប់អស់យ៉ាងច្រើននាក់។ ចំណែកការឧត្ថម្ភរបស់បក្សមិនបានដិតដល់ ថែមទាំងមានសង្រ្គាមនៅតាមព្រំដែនវៀតណាម ធ្វើឲ្យរបួស និងស្លាប់សឹងតែរាល់ថ្ងៃ។ រហូតដល់ថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនាឆ្នាំ១៩៧៧ វ៉ន ត្រូវបានអង្គការចាប់ខ្លួន ហើយសួរចម្លើយនៅថ្ងៃទី១៨ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៧។
អត្ថបទដោយ ជីម សុខគា
[1] ឯកសារ (J០០0៧៩) តម្កល់នៅបណ្ណាសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង៖ «ងីន វ៉ន៖ សកម្មភាពបំផ្លាញសម្ភារអង្គការ និងបំផុសឲ្យនារីរត់ចេញពីអង្គភាព»។ បង្ហាញអំពីសកម្មភាព វ៉ន ចូលបម្រើក្នុងជួរបដិវត្តន៍ តាមរយៈឈ្មោះ សារឿន និងទទួលបានការអប់រំពីឈ្មោះ ណាត ដោយឈ្មោះ ផល និងសោម បញ្ចូល ជា សេ អ៊ី។ ការចូលបម្រើបដិវត្តន៍នេះ វ៉ន បានធ្វើសកម្មភាពបំផុសឲ្យនារីខ្លាចខ្សែត្រៀម និងបំផ្លាញសម្ភារអង្គការបដិវតន៍។
[2] ផេង ពង្សរ៉ាស៊ី និងអ្នកនិពន្ធផ្សេងទៀត, ប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩), បោះពុម្ពលើកទី២ (ភ្នំពេញ៖ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា,២០២០),៣៤។
[3] ឯកសារដូចគ្នា